ΣΠΕΤΣΕΡΙΚΟ
Μα τι είναι επιτέλους αυτό το σπετσερικό που ακούμε τόσα και τόσα χρόνια???
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την αρχή βρισκόμαστε στο αιώνα που οι βενετοί και οι κερκυραίοι άρχισαν το εμπόριο με τη Μέση Ανατολή, ανταλλάσοντας ξύλο κα σίδερο με ένα άλλο πολύτιμο φορτίο αυτό των μπαχαρικών πιπέρι, γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο της, κανέλα, κ.λπ. κ.λπ.
Τα μπαχαρικά αυτά χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχυθεί η γεύση των τροφίμων, μερικές φορές ακόμη και να το αλλάξουν .Και με περισσότερα τα θετικά στοιχεία σε μια δεδομένης ποικιλίας ποιότητας , βενετσιάνικης κουζίνα, η οποία ήταν πλούσια αλλά φτωχή ταυτόχρονα, απλή αλλά και πικάντικη, η κουζίνα που προέκυψε στη Βενετία ήταν ένα πραγματικό δώρο του Θεού, με μια πλούσια ενδοχώρα αλλά και σε πολλές αποικιοκρατίες κράτη τα οποία έδιναν μεγάλη ποικιλία και αφθονία ειδών όπως λαχανικά και φρούτα. .
Αυτά τα ίδια στοιχεία είχαν και στην Κέρκυρα η οποία ήταν ένα νησί το οποίο χωρίζοντας σε φτωχούς και πλούσιους αλλά είχε και το αλάτι γιατί ο Ήλιος
και η θάλασσα έδιναν αρκετό στις διάφορες Αλυκές λίγο έξω από την πόλη και κάπου εκεί αρχίζει ένα πολύ απλό και κερδοφόρο σύστημα εμπορίου μεταξύ των πλούσιων ενετών έμπορων που ήθελαν αλάτι και των κερκυραίων δίνοντας για ανταλλαγή ένα σακούλι το ονομαζόμενο “sacchetis venetis” τσάντες της Βενετίας δηλαδή που περιείχε μια μικρή ποσότητα από ποικιλία διαφόρων μπαχαρικών
Ήταν τόσο ακριβά και πολύτιμα δε που κατά το πρώτο αιώνα ήταν αντικείμενο κληρονομιάς από γενιά σε γενιά όπως τα κοσμήματα και δεδομένης της κακής συντήρησης των κρεάτων τα μυρωδικά ήταν αυτά που σκέπαζαν τα κακώς διατηρημένα κρέατα και τις κακές μυρωδιές τους ειδικά στην πόλη
Γιατί στην Πόλη? μα φυσικά γιατί εκεί ζούσαν οι πλούσιοι , αυτοί δηλαδή που άντεχε η τσέπη τους να αγοράσουν η να ανταλλάξουν τα διάφορα μπαχαρικά και να τα βάλουν στο φαγητό όποτε ήθελαν Έτσι λοιπόν στα χωριά χρησιμοποιούσαν το “sacchetis venetis” μιας και πολύτιμα ,μόνο σε γιορτές αφού το κρέας δεν ήταν στη καθημερινή τους συνήθεια, το μύριζαν όμως σαν πήγαιναν στη χώρα και στα σπίτια των αρχόντων
Έγινε δε γνωστό και διατηρήθηκε η ονομασία «Σπεσερικό» ή «σπετσερικό» στην Κέρκυρα από τους Ενετούς και Φράγκους ναυτικούς και μετά από τους διάφορους εμπόρους και κατοίκους της Κέρκυρας που αναζητούσαν το σακουλάκι με την ονομασία «Σπεσία» και αργότερα «Σπεσερικό» γιατί στην διάλεκτο τους έτσι ονόμαζαν το «αρωματικό» μιας που η μυρωδιά τις κανέλας ,του γαρίφαλου ,του κύμινου, και του μπαχαριού αποτέλεσε τη βάση πολλών συνταγών για την περίφημη Παστιτσάδα
Γραμμένος Βίκτωρας Ex.Chef